Ilha Grande

Op naar het grootste eiland van brazilië, ilha grande. Wat een gedoe. Het busje van easy transfer zou ons tussen half 11 en half 12 komen ophalen, om 4 uur te rijden naar de plek waar de boot ons verder zou brengen. Maar 12 uur was hij er nog niet. We dachten we wachten nog heel even en dan gaan we bellen. Zo gezegd zo gedaan maar het telefoon nummer bestond niet. Na nog heel even wachten (13:30) kwam hij eindelijk aan. Maar niet de bus die we hadden verwacht. Voor ons stond een man met een doodgewone personenauto, hij zou ons naar de boot brengen en dat was goed genoeg voor ons. Blijkbaar was er zoveel file dat de bus niet de stad in kon om ons op te halen. Uiteindelijk gingen we richting de boot. Wat dit eiland zo speciaal maakt, behalve dan de geschiedenis, is dat er geen auto verkeer is. En dat is zo lekker rustig. Vooral als je net uit de drukke stad rio de janeiro komt. Je ziet vanuit de boot een eiland en nog niet eens zo gigantisch groot. Toen we de pier afliepen richting ons hostel zie je eigenlijk pas dat er achter die paar huisjes nog veel meer huisjes zijn en daar lag ons hostel. Nog geen 5 minuten verder lopen sta je al in de jungle, erg mooi om te zien. Nadat we onze spullen hadden neergegooid en de ventilator hadden aangezet zijn we richting het strand gelopen en hebben we een lekker koel drankje gehaald. Even wat winkeltjes afgegaan en daarna lekker gaan slapen.De volgende middag na even lekker uitslapen, want dat hadden we nog niet gedaan, gekeken of we ergens wat info konden opdoen, maar nee hoor boottocht hier boottocht daar niet eens een fatsoenlijke map van het eiland, wandelroutes of bezienswaardigheden. Dus zijn we maar naar een mooi strandje gegaan om even af te koelen in de zee. Daar hebben we zelfs een zeeschilpad zien zwemmen(prachtige dieren). Na het strand boodschappen gedaan en heerlijk gekookt. Op internet maar even gekeken of er mooie plaatsjes zijn en hoe je er moet komen. En ja er zijn zat mooie plaatsjes en strandjes maar ook op internet geen routes te vinden. Dus hebben we het de lokale mensen gevraagd en die hebben niet 1 maar meerdere routes; makkelijke, moeilijke en mooie. We zijn naar Dois Rios gelopen, het spookstadje van het eiland. Vroeger zat er ook een gevangenis. Het is dan ook echt helemaal aan de andere kant van het eiland. Na een wandeling van 3,5 uur waren we er eindelijk aangekomen. Het was zo warm dat het zweet als een waterval over je rug heen liep. 4 flessen water van 1,5 liter hebben we leeg gedronken. Maar dan heb je ook wat te zien. Eerst moet je je naam opschrijven bij een militair, omdat je optijd weg moet zijn want het is een lange wandeling terug. Om 5 uur moet je je hebben afgemeld en terug lopen. Als je aankomt zie je daar een klein dorpje met verlaten huizen, tractor en allerlei andere dingen. Alles is vol gegroeid met planten maar toch wonen er hier mensen. Er is een klein barretje waar je wat water kan kopen en eten. De gevangenis was helaas niet veel aan vonden we. Het is groot stuk beton en plat gewalst en je kon alleen een klein stukje van de voorkant zien. De muur die er vroeger omheen stond was nog wel intact. Ook is er een mooi strand. Wit zand en helder blauwe zee. Toen was het weer tijd om terug te lopen naar de bewoonde wereld. Na weer ongeveer 3 en een half uur lopen waren we dan ook echt kapot! We hadden alleen nog wel wat te eten nodig dus op naar de supermarkt, heelaas was die gesloten. Het begon te regenen en voordat we wilden terug lopen naar ons hostel begon het te stormen. Regen zo veel hebben we nog nooit gezien. Het water stond in de straten tot boven je knieën en toen was er een bliksem inslag en een knal zelfs de ruiten gingen openeer. En ja hoor de stroom viel uit. Het hele eiland was zwart. We stonden nog steeds voor de supermarkt te schuilen toen er ineens 3 mannen uit kwamen om naar de storm te kijken en een dansje te doen in de regen. En wat een geluk, toen we vroegen of we misschien iets mochten halen, liet hij ons de supermarkt binnen en konden we wat eten halen! Onze schoenen in de boodschappentas gedaan , sem zijn shirt uitgedaan en met blote voeten met het water tot boven onze knieën gerend naar het hostel. We hadden net zo goed langzaam kunnen lopen want zeiknat waren we toch al. Al het licht was uit en we hadden geen telefoon bij ons want die waren allebei leeg dus in het donker wat pasta staan klaarmaken, eten en naar bed. De volgende ochtend hadden we nog steeds geen stroom. We besloten naar de ruïnes te gaan, zo'n kilometer of 3 van ons hostel af. Niet zo ver lopen vandaag dachten we want onze voeten waren nog best moe van de vorige dag. Een oude boederij gezien en een oud aquaduct van ongeveer 24 meter lang, erg mooi om te zien. Het was van steen en walvisolie gemaakt. Toen zag Kaatje een bordje staan waterval 1 uur lopen vanaf hier. We dachten dat doen we. Uiteindelijk was het veeel langer dan een uur, maar het was de moeite waard. De mooiste vlinders met prachtige kleuren vlogen om onze oren. Mooie bomen en planten en zelfs 4 soorten apen gezien van groot tot klein + een eenkoorn. En natuurlijk de waterval, waar we nog even lekker hebben gezwommen. De terugweg ging een stuk soepeler, want dat was meer naar beneden lopen dan omhoog. Op de terugweg kwamen we langs een natuurlijk meertje met stenen waar je van af kon springen en glijden. Sem die kon niet wachten om er in te springen. Toen nog een kwartiertje verder gelopen en we waren weer in ons hostel waar we heerlijke hotdogs hebben gemaakt met een colaatje erbij. Die avond wilden we eigenlijk wat gaan drinken in het dorp, maar de regen viel weer keihard naar beneden. De volgende dag besloten we om eens een keer écht niks te doen en hebben we heerlijk op het strand gelegen. Ook hebben we een ijsje gehaald, en dat werd net als het avondeten in Rio gewogen en je betaalde naar het gewicht. Het was selfservice en je kon zelf het ijs scheppen, toppings kiezen en een sausje. Na het avondeten hebben we onze was opgehaald en wat een service was dat; gewassen, gedroogd en gestreken en dat voor maar 4 euro per persoon! Voor het eerst sinds ons vertrek dat wr écht schone kleding hebben, en wat voelt dat fijn. Die avond was het gelukkig wel droog, dus konden we op een terrasje een cocktail drinken. Terug in het hostel onze koffer weer ingepakt want vandaag is het tijd om weer terug te gaan naar Rio de Janeiro. Hopelijk verloopt de reis dit keer wat soepeler! We hebben genoten van het eiland met zijn mooie stranden en de prachtige natuur, zeker weten een aanrader!